De Porsche Panamera van Mansory is een verloren ziel

“He needs Jesus!”, schreeuwden ze in koor.

Hoewel we van Mansory wel eens erger gezien hebben, vind ik hun nieuwste Panamera toch een apart verhaal. Het enige wat ik me kan bedenken, is dat dit het resultaat zou zijn van een soort Willy Wonka-achtige tour door het hoofdkwartier van Porsche, waarna de laatst overgeblevene een bootlading drugs voorgeschoteld krijgt. Na het consumeren van wat pillen, LSD en een lijntje cocaïne, volgt een kwartiertje of drie later het verzoek: “teken alstublieft onze Panamera zoals ú die graag zou zien.”

Gelukkig hebben ze bij Mansory al wat God verboden heeft niet nodig. Klaarblijkelijk zijn ze al zo ver van Hem verwijderd, dat het ontwerpen van zo’n karikatuur hun ook prima afgaat zonder een helse cocktail des doems te verorberen. Net als iedere tuner, is Mansory groot voorstander van het gebruik van koolstofvezel. Strak plan, want het materiaal is ontzettend licht en waanzinnig stevig. Toch is dit niet de reden dat ze het erop knallen, want de term ‘gewichtsvermindering’ blijken ze niet te kennen. Nee, met het duistere materiaal val je vooral op. Zeker als je het er in overvloed opplakt! Deze Panamera is in dat opzicht sowieso wel een haantje, want als het niet het carbon is, dan is het wel de kleur Candy Red die je de wagen niet over het hoofd doet zien. Om het zekere voor het onzekere te nemen, gooiden ze er nog een setje 22″ velgen onder, die ze in hetzelfde rood spoten.

Dat er op motorisch gebied het een en ander is veranderd, valt ook niet missen. Hoewel geen enorme upgrade, gaf Mansory de Panamera Turbo een gezonde boost van 35 pk en 40 Nm koppel. Het eindresultaat is een godslasterende “familie-Porsche”, waarvan de motor gezegend is met een 585 pk sterk blok, dat zo’n 810 Nm koppel op de wielen afvuurt. Een sprintje naar de 100 km/u trek je ietsje sneller dan gewoonlijk: in de Mansory doe je er slechts 3,6 seconden over.

Toch wel een béétje te overdreven, niet?