Gereden: Mercedes-Benz G 63 AMG Crazy Color Edition [Thijs Timmermans Special]
Eerst kijken, dan lezen? Klik hier!
Wanneer de V8 Biturbo voor het eerst gromt, is er verbazing. Het besef dat deze auto al in 1979 ontworpen werd en sindsdien nauwelijks veranderd is, veroorzaakt zelfs wat angst. De ophanging van een paardenkar en een kleine atoombom onder de motorkap, dat is de explosieve cocktail van de G-Klasse.
De G-Klasse is de vader des vaders des terreinwagens: vormgegeven met de brute bijl, zonder rondingen en met een concept dat niet veranderde sinds 1979. Aan dat oude concept voegden de prettig gestoorde mannen van AMG nog enkele sportieve details toe: gigantische velgen (20 inch), de extra brede body, logo’s en de vier uitlaatpijpen die uitkomen aan de zijkant, onder de achterdeuren. Te gek!
De verpakking
De G-Klasse AMG is een dikke jongen, een tyrannosaurus die verloren gelopen is in de jungle van het huidige verkeer. Hoewel het niet bepaald een verfijnde auto is, kreeg het interieur nieuwe uitrusting mee, zoals het Comand-systeem met navigatie en internettoegang. En dan is er nog de veiligheid… Je denkt misschien dat de G-Klasse krukken nodig heeft, gezien zijn ophanging. De uitrusting bestaat onder meer uit een dodehoekdetector, een parkeerhulp en een actieve snelheidsregelaar met radar.
Monsterlijke evolutie
Laten we de geschiedenis van de G-Klasse even samenvatten. Hij begon zijn carrière in 1979 met een bescheiden viercilinder benzine motor met een krappe 100 pk. Dat was voldoende voor het rustieke, gescheiden chassis, de starre assen en de antieke besturing met recirculatiebal. Een G-Klasse was niet bestemd voor de Autobahn of bochtige Alpenwegen, maar eerder geschikt voor hard en ruw terrein, op zandige bodem of zelfs in de wildernis. Onderhuids is hij vandaag nog altijd hetzelfde, maar het hart veranderde. Onder de motorkap van deze AMG-versie, die maar liefst 40 procent van de verkoop van de G-Klasse vertegenwoordigt, vinden we de kolossale 5.5 V8 Biturbo met 544 paarden. Nog monsterlijker is de koppelwaarde: 760 Nm. Hiermee legt de G-Klasse 0 tot 100 km/h af in 5,3 seconden en kan hij maximaal 210 km/h rijden. Durf jij het aan?
Rijden met deze bizarre combinatie
De G-Klasse heeft een intimiderende uitstraling. Aan boord klimmen lukt zonder veel moeite, echter moet je wel even gebruik maken van de treeplanken. De sfeer binnenin is bovennatuurlijk: je voelt de origine van de G-Klasse, maar elke vierkante centimeter van het interieur is bedekt met leder, alcantara of carboninleg. Koortsachtig durven we de motor te starten… Dan volgt een onbeschrijflijk geluid, het kabaal van alle duivels die ontsnappen via de vier uitlaatpijpen. Deze duivelse klank draagt sterk bij aan de mooie persoonlijkheid van de G-Klasse. De zeventrapsautomaat in D, de voet zacht lossen van het rempedaal en we zijn vertrokken. Dit gezegd hebbende: de minste druk op het gaspedaal ontketent een gedonder in de uitlaat dat de muren doet trillen. Enigszins zonder op te vallen wegrijden is een onmogelijke opdracht.
Dan volgt het eerste bochtige weggetje. Opgewonden als ik ben, durf ik het rechter pedaal in te duwen. De kracht is hevig, de motor schreeuwt het uit, de turbo’s blazen voluit en de bocht nadert razendsnel. Ik duw op de rem, maar stel vast dat zich onder mijn voet een sponsachtig en weinig overtuigend pedaal bevindt. Toch vertraagt de G-Klasse voldoende. Helemaal opgewonden door het woeste geborrel probeer ik de auto in te sturen maar door de vage, onduidelijke besturing rond het nulpunt is precisie erg relatief. Bemoedigend… De G-Klasse duikt de bocht in met de tegenzin die je mag verwachten van twee starre assen. Achter het stuur wacht ik krampachtig tot de weg weer recht wordt. Oef, de bocht is voorbij.
Je zou denken dat ik nu voorzichtiger zal zijn, een beetje afgekoeld door het agrarische karakter van deze vierwieler. Neen, ik geef opnieuw een dosis gas, de motor brult luider dan ooit en de auto wordt perfect vooruit gekatapulteerd. Maar deze keer laat ik me niet meer vangen. Met uiterste voorzichtigheid vertraag ik aan het begin van de bocht tot een snelheid van de eerste de beste tractor.
En het verbruik?
De dorst van de G-Klasse is nogal uitbundig te noemen. Reken op 15 tot 25 l/100 km, afhankelijk van de gebruiksomstandigheden en je enthousiasme. Bijzonder veel. Toch kondigt Mercedes aan dat het verbruik met 13 procent daalde tegenover de vorige G-Klasse AMG en kreeg hij standaard een start-stopfunctie. Ik zweer het!
G 65 AMG: de duivel in persoon
Valt deze G 63 AMG volledig buiten categorie? Ongetwijfeld, maar er bestaat een G-Klasse die nog sterker en gekker is: de G 65 AMG. Die is gewapend met een V12 Biturbo op de vooras, welke zorgt voor een vermogen van 612 pk en een koppel van 1.000 Nm. Een verzamelstuk wat dik € 200.000,- meer kost (bijna het dubbele!).
Crazy Color Edition
Exclusiviteit is hoe dan ook gegarandeerd als je kiest voor deze bijzonder opvallende G-Klasse die Thijs Timmermans aan de collectie heeft toegevoegd. Is een 63-AMG al niet bepaald een onopvallende keuze, dit exemplaar in de kleur ‘Solar Beam’ kan je beslist niet over het hoofd zien. De nagenoeg nieuwe G-Klasse met slechts 5.200 kilometer op de teller, komt uit de exclusieve ‘Crazy Color Edition’ collectie. ‘Solar Beam yellow’ is binnen deze collectie dan wederom het meest exclusief. De auto krijgt er een waanzinnige uitstraling door. Die uitstraling wordt in het interieur naadloos doorgezet. De opvallende exterieurkleur komt namelijk terug in de lederen stoelbekleding, het dashboard, de deurpanelen en de middenconsole
Onwaarschijnlijk
De G-Klasse AMG is een auto die probeert ongelofelijk veel functies te combineren, maar er niet echt in slaagt. Door zijn ophanging is het een terreinwagen, maar daar voelt hij zich niet op zijn gemak door zijn banden van een sportwagen. Is het dan een sportieveling? Door zijn beresterke motor wel, maar niet door zijn ophanging, remmen en besturing die compleet achter de feiten hollen. Een gezinswagen? Neen, want de ophanging is te hard en de G-Klasse is te luidruchtig en niet praktisch genoeg.
Weg met alle redelijkheid, de G-Klasse AMG is niet in een hokje te plaatsen en is volkomen nutteloos. En precies daarom is hij zo waanzinnig gaaf, wij houden er van!
Tekst: Pieter Schoonderbeek
Video: Jorrik Aben
Fotografie: Arnoud Wilbrink
| Bekijk ook onze vorige rijtest: Mercedes-Benz SLR McLaren Roadster |