Gereden: Ferrari F12 TDF [Thijs Timmermans Special]

De Ferrari F12tdf, wat staat voor Tour de France: de speciale editie van de Ferrari F12 is een lichtere versie met 40 pk extra, goed voor 780 pk op de achterwielen…

Het berichtje dat ik binnen kreeg met de vraag of ik een item wilde maken van de F12tdf zal ik niet snel vergeten. Als autojournalist mag je natuurlijk in de meest bijzondere auto’s rijden, maar eerlijk is eerlijk; alles went. Niet dat het ‘saai’ of ‘gewoontjes’ wordt, maar het went om met auto’s te rijden die veel vermogen hebben. Echter, een paar keer per jaar mag je met zo iets bijzonders rijden dat je wel even stil staat bij het feit dat je een gelukkig man bent die een ontzettend leuk beroep heeft. In januari was dat zo’n moment, toen ik hoorde dat we een item mochten maken met de F12tdf van Thijs Timmermans. Een kleine maand later was het zo ver en ging ik op pad met deze 780 pk sterke krachtpatser!

Maandagmorgen 07:00 uur ging de wekker, het regende en het was koud. Niet de ideale omstandigheden om met een ware supercar te gaan rijden, maar dat maakt het wel extra spannend! Het zou in de loop van de dag wel droog worden dus we lieten deze pret niet drukken en gingen er een mooie dag van maken. Eenmaal aangekomen bij Thijs Timmermans in Waardenburg probeerden wij zo snel mogelijk na het eerste kopje koffie richting de filmlocatie te rijden. Bij het starten van de motor krijg je al kippenvel van dat zware V12 motorgeluid, het is bijna angstaanjagend hoeveel power dit paard uitstraalt. De eerste kilometers van Waardenburg richting Weeze (ja, dit monster gingen wij in Duistland testen) verliep vooral erg rustig, het is belangrijk om zo’n auto eerst een beetje te leren kennen voordat je er mee aan de haal gaat.

Ik omschrijf het nu als zeer indrukwekkend maar misschien begrijp je dat iets beter als ik hierbij even wat specificaties toevoeg. De atmosferische V12-motor kreeg 40 pk extra ten opzichte van de F12 Berlinetta en haalt nu dus 780 pk; het koppel gaat van 690 Nm naar 705 Nm. Dankzij een grondige herwerking van het koetswerk, het chassis, de cockpit en het aandrijfgeheel werd deze Italiaanse schone 110 kilogram lichter. Ook aan het weggedrag is gesleuteld, onder andere door de auto te voorzien van meedraaiende achterwielen en bredere voorbanden, wat zorgt voor een meer oversturend karakter. Daarnaast hebben de teams uit Maranello de F12tdf uitgerust met een specifieke versie van de F1 DCT-versnellingsbak, die sneller schakelt en 6 procent kortere verhoudingen heeft. De nieuwe lijnen van de F12 zijn niet alleen maar voor de agressieve look, maar zorgen ook voor een verbeterde aerodynamica. Met een beloofde acceleratie van 0 tot 100 km/h in 2,9 seconden rijdt deze F12 zowat alles en iedereen naar huis. En nog 5 seconden later zit hij al aan 200 km/h. De topsnelheid bedraagt volgens Ferrari “meer dan 340 km/h”. Om het relatief exclusieve karakter te behouden werden er van deze speciale editie maar 799 exemplaren gebouwd, Lucky me dat ik mocht rijden met één van deze.

Ten opzichte van de F12berlinetta moet deze tdf dus sneller, stijver en nóg extremer zijn. Best een moeilijke opgaaf, want de ‘gewone’ F12 was al ontzettend scherp en goed. Ik was dan ook erg benieuwd of ik het verschil wel echt zou voelen, maar daar was ik al snel achter. De gasrespons van de tdf is zo ontzettend goed, voor je het weet reageert de auto op de rechtervoet en je moet dus serieus bij de les zijn om met dit apparaat aan de slag te gaan. Evenals het stuurgedrag, zo puur en direct zie je het zelden. Comfortabel is de tdf niet, maar dat scheelt ons niks, hoe vaak zit je nou met je kont in zo’n dikke tuut? Inderdaad, niet zeuren en gas d’r op!

Eenmaal aangekomen op onze locatie, een afgelegen stuk vliegbasis nabij Weeze Airport, kon het feest beginnen. Veel ruimte, niemand die je overlast bezorgd en waar je dus ongestoord herrie kan maken. En ja, daar is die goed in! De semi slick banden die standaard op de tdf geleverd worden dragen niet veel bij aan de hoeveelheid grip bij een nat wegdek, dat maakt het gas geven wel spannend. Bij warm en droog weer zouden deze banden juist veel meer grip moeten bieden. Door de mooie balans in de auto is deze zeer verfijnd te corrigeren zodra de auto grip verliest, dat maakt de Tour de France niet alleen heel speels maar ook erg vermakelijk om mee te rijden. Door het slechte weer en het natte wegdek heb ik de toegenomen hoeveelheid grip en downforce niet kunnen testen, simpelweg omdat ik de auto niet op de limiet kon rijden. Maar na een dag sturen met een auto die misschien wel de laatste V12 zonder turbo’s uit de schappen van Ferrari heeft, durf ik wel te zeggen dat dit een toekomstige klassieker is die de ware purist elke dag weer weet te verrassen, wat een bizarre auto is dit…

Thijs Timmermans
Het exemplaar waar wij mee mochten rijden is afkomstig van Thijs Timmermans, een bedrijf met een zeer groot aanbod aan exclusieve auto’s. Deze auto wordt dagelijks gebruikt en wordt gelukkig niet weg gestopt in een schuur met het idee om meer waard te worden. Eén jaar oud is deze F12 nu en hij heeft inmiddels al 55.000 kilometers gereden. Heerlijk toch, dat iemand zo gek is op zijn auto dat ‘ie er zo veel mee rijdt. Passie is dan ook het enige woord wat hier daadwerkelijk goed bij past.

Tekst: Pieter Schoonderbeek
Video: Jorrik Aben
Fotografie: Ansho Bijlmakers