4XX Siracusa Spider van Mansory is nachtmerrie-voer voor Ferrari-liefhebbers
Heeft je moeder je ooit eens verteld dat alles waar “te” voor staat slecht is?
Ik heb een heel zuur onderbuik gevoel, dat de ouders/verzorgers deze wijsheid hun kroost nooit hebben bijgebracht. Mansory staat bekend om haar extremisme wat betreft uiterlijke fratsen, en is zeker ook niet vies om onder de kap in het rond te knutselen, maar dit is toch wel héél ernstig. Eerder kon je al lezen hoe ze een Panamera — mag ik het zeggen? — verziekten, maar ook hun Zuiderburen blijken niet veilig voor de grijpgrage klauwtjes van de tuner.
Het is inmiddels een jaartje geleden dat ze zich vergrepen aan de dichte versie van de 488, maar om dit quasi-jublieum te vieren, blazen ze er nóg een Ferrari uit. Deze keer moet het dakloze broertje van de 488 GTB eraan geloven. Volgens mij is het vanzelfsprekend dat Ferrari’s per definitie niet echt tuner-waardig zijn, gezien de staat waarin ze verkeren wanneer ze de fabriek verlaten, maar Mansory denkt hier toch heel anders over. Om de potentiële klanten geen gebakken lucht te verkopen, moeten ze echter wel iets mee op de proppen komen waarmee ze de ‘basis’ 488 uit het water jagen. Door de 670 pk sterke biturbo V8 een flinke oppepper te geven, heeft de 4XX Siracusa Spider het te doen met maar liefst 790 pk en 870 Nm koppel. Even voor de beeldvorming: dat is evenveel als twee vrij recente Fiesta’s op een goeie dag produceren, erbovenop! Van 0 naar 100 km/u sprint hij een tiende sneller dan een gewone 488 GTB, dus in 2,9 seconden. Oh, en toppen doet ‘ie pas rond de 340 km/u. Pittig!
Aan het uiterlijk is genoeg op of aan te merken, maar het feit blijft wel dat deze wagen nog meer hoofden zal doen draaien dan die 488 waar “het gepeupel” in rijdt. Twee vrij aparte achterspoilers, die zeer doen denken aan de voelsprieten van een insect, genoeg carbon om fietsen te bouwen voor het gehele peleton van de Tour de France en überdikke monster velgen — hoe moet ik ze anders omschrijven? — maken zo’n onnodig groot statement, dat het vermijden ervan een grotere moeite zou zijn, dan de auto daadwerkelijk even te bekijken. Om je te herinneren aan het feit dat dit nog steeds, soort van, een Ferrari is, of was, schilderden ze hier en daar een Italiaans vlaggetje. Ach ja, je moet wat, toch?
