4 Miljoen voor een LaFerrari? Waarom ook niet!

Dat hypercars ‘nogal gewild’ zijn, kunnen we wel stellen, maar kom op: nu loopt het uit de hand!
De heilige drie-eenheid, bestaande uit de McLaren P1, de Porsche 918 en de Ferrari LaFerrari, waren in eerste instantie al nauwelijks goedkoop te noemen. Geheel vreemd is dat niet, want alle drie zijn praktisch aliens in autoland. Wist je er nou niet direct één op de kop te tikken, dan rest je niets anders dan geduldig afwachten, totdat de eerste gebruikte exemplaren opduiken. Hier leeft echter een grandioos probleem, want wie ook maar een beetje een oog op de markt heeft gehouden, weet dondersgoed dat zulke tweedehandsjes zich bevinden in de immer-groeiende resellers-bubbel. Mensen kopen zeldzame, ultra sportieve luxewagens amper meer om te gebruiken als speelgoed, maar zien het als een investering. En het stelt me enorm teleur, maar die tactiek, die werkt gewoon. F**k!
Denk bijvoorbeeld eens terug aan de Porsche 911 R, die de Duitsers speciaal ontwikkelden voor ware puristen met geld teveel. Natuurlijk heeft niet ieder exemplaar een thuis gevonden bij “de man met het uitgekookte plan”, maar achteraf blijkt toch dat het een substantieel deel was. Verschillende mensen zijn er zelfs van overtuigd dat dit ook de reden is dat Porsche nu andere sportieve uitvoeringen, zoals de 911 GT3, weer gaat leveren met een handbak.
De LaFerrari waar het hier om draait lijkt dus gedoemd voor hetzelfde pad. De eigenaar heeft hem hoogstwaarschijnlijk expres aangeschaft in een exclusieve, maar toch vrij simpele kleurstelling, waardoor de auto ook weer zonder al teveel problemen uit zijn geklimatiseerde garage kan vertrekken, via een Ferrari dealer in Miami. Dit neemt niet weg dat het zo een schitterende wagen is, want Titanium Grijs, of Titanio Grigio, staat hem fantastisch. Zeker in combinatie met een interieur dat je haast doet vergeten dat het er nog zoiets bestaat als daglicht.
Overigens heeft het beestje nog niet eens 650 km afgelegd, waardoor je hem in feite zélf nog moet inrijden. Toch kan je je afvragen of dit überhaupt gaat gebeuren, want ik kan me heel goed voorstellen dat de volgende eigenaar de auto net zo goed ergens onder een doekje verstopt, tot ze weer in waarde is verdubbeld. We kruisen onze vingers erop dat het niet zo zal zijn, maar net als het interieur, is de toekomst er in alle waarschijnlijkheid een van de duistere soort.